Multiple Sclerose

MS staat voor multiple sclerose en wordt in de volksmond ook wel spierziekte genoemd. Deze benaming is niet geheel correct, de ziekte is een aandoening van het centraal zenuwstelsel.

Multiple Sclerose wordt anno 2013 beschouwd als een auto-immuunziekte. Dit houdt kort gezegd in, dat het lichaam het eigen weefsel aanvalt en deels kapot maakt, hierdoor ontstaan op deze plekken ook chronische ontstekingen. De ziekte zorgt voor degeneratie (afbraak) van de myelineschedes van zenuwcellen in het centraal zenuwstelsel (hersenen en ruggemerg). Myelineschedes zorgen voor bescherming van de zenuwen en hebben invloed op de geleiding van elektrische geleiding tussen de zenuwcellen. Zonder de myelineschedes kunnen zenuwen niet onderling communiceren.

Vreemd genoeg komt MS vrijwel niet voor in landen rond de evenaar. Lange tijd werd dan ook gedacht dat dit kwam doordat in deze landen de mensen genoeg vitamine D binnen krijgen, door dagelijks een flinke portie direct zonlicht. Onderzoek heeft echter nog niet tot keiharde conclusies geleid.

De ziekte wordt door velen als spierziekte beschouwd omdat de patiënten de controle over spieren kwijt kunnen raken, dit is echter niet bij alle patiënten (meteen) het geval.

Oorzaken Multiple Sclerose

De precieze oorzaak van Multiple Sclerose is nog niet geheel duidelijk. Er zijn enkele hypotheses beschreven. De ziekte lijkt volgens medisch onderzoek een auto-immuunziekte. Hiervan is sprake als het afweersysteem van het lichaam reageert op eigen lichaamscellen. In het geval MS worden zenuwcellen aangevallen door het afweersysteem.
De ziekte komt voornamelijk bij vrouwen voor en openbaart zich tussen het 25e en 40e levensjaar.

Kinderen van 1 of beide ouders hebben een verhoogde kans op het ontwikkelen van MS. Daarnaast blijken omgevingsfactoren van invloed op de ontwikkeling van MS. Zo blijkt de ziekte in veel mindere mate voor te komen in landen rondom de evenaar. Hieruit werd de conclusie getrokken dat Vitamine D (dit wordt in het lichaam aangemaakt als de huid in aanraking komt met direct zonlicht), een grote rol speelt in voorkoming van het ontstaan van MS.

Bron: NIH: National Institute of Neurological Disorders and Stroke

Symptomen Multiple Sclerose

Multiple Sclerose is een onvoorspelbare chronische en ongeneeslijke aandoening. De symptomen en klachten verschillen per patiënt. De leeftijd waarop de klachten en symptomen zich zullen openbaren verschillen eveneens per patiënt. Er zijn verschillende vormen van MS, deze hebben ook elk een eigen klachtenpatroon. Ongeveer 90% van de MS-patiënten heeft relapsing-remitting MS. Dit houdt in dat er periodes met veel klachten afgewisseld worden met periodes van weinig klachten.

Veel voorkomende klachten zijn:

• Visusproblemen (bv. verminderd zicht, wazig zien)
• Evenwichtsproblemen
• Spierslapte en spierkracht afname
• Sensorische problemen (bv. tintelingen, prikkend gevoel in ledematen)
• Cognitieve en geheugenproblemen (het denken en onthouden raakt verstoord)
• Vermoeidheid

Diagnose Multiple Sclerose

De diagnose MS wordt gesteld op basis van het klachtenpatroon, waarna enkele vervolgonderzoeken zullen worden gedaan. Onder andere een MRI en CT-scan van het hoofd kunnen worden gemaakt om bepaalde afwijkingen in met name het witte stof in de hersenen te ontdekken. Een ruggeprik kan worden gedaan om in het hersenvocht op zoek te gaan naar sporen die kunnen wijzen op de aanwezigheid van de ziekte MS.

Daarnaast wordt de patiënt nauwlettend in de gaten gehouden en middels oefeningen wordt er gekeken of de neurologische functies achteruitgaan.

Behandeling Multiple Sclerose

De ziekte multiple sclerose is ongeneeslijk en er is geen curatieve behandeling mogelijk. Wel kunnen de klachten zoveel mogelijk verminderd worden met onder andere medicatie. Omdat er sprake is van chronische ontstekingen in de zenuwcellen worden patiënt bij plotselingen verslechtering vaak medicamenteus behandeld met ontstekingsremmers (corticosteroiden), dit is vaak met verrassend goede resultaten. Multiple Sclerose behandelingen richten zich vaak op het voorkomen van het optreden van ontstekingen.