Wat een individu meemaakt, ervaart of meekrijgt tijdens het stervensproces en overlijden kunnen we niet vaststellen. Maar verhalen van mensen die op het randje van de dood zijn geweest, geven ons een kleine blik in het al dan niet bestaan van het hiernamaals.
Uit onderzoek blijkt dat circa 10% van de mensen die herstellen na een hartstilstand een bijna-dood ervaring heeft meegemaakt. Het zijn de ervaringen van mensen die klinisch dood zijn geweest, d.w.z. dat het hart gedurende meerdere minuten niet meer klopte en er geen sprake meer was van een actieve zuurstofvoorziening naar de vitale organen als b.v. de hersenen.
De kenmerken van een bijna-doodervaring (ook wel BDE of near-deatch experience genoemd) komen opvallend genoeg vaak overeen. Veel ervaringen worden door de verschillende mensen met een bijna-doodervaring gedeeld ongeacht de cultuur, religie en leeftijd. Veel mensen spraken na een bijna-doodervaring over een onvoorstelbaar wit en helder licht, ongelooflijke rustige gemoedstoestand, weerzien met familieleden, doorgang door een tunnel en heldere/mooie geluiden. Er heerste bij vrijwel niemand verdriet of woede en veel personen vonden het ‘jammer’ om terug te moeten.
Personen die na een bijna-doodervaring terugkeerden op aarde hebben fijne gevoelens omtrent de bijna-doodervaring. Hoewel ze het moeilijk vinden om over te praten – doordat er een taboe op rust – beschouwen ze het als een levenservaring dat de angst voor doodgaan compleet weg heeft genomen.
Sceptici
Veel wetenschappers zijn sceptisch en zoeken de oorzaak vooral in biologische factoren. Zo zou er sprake zijn van zuurstofgebrek en andere chemische processen binnen de hersenen die ervoor zorgen dat mensen hallucineren of gaan dromen. Ook zouden veel geinterviewde personen medicatie toegediend hebben gekregen. Daarnaast zou een BDE opgewerkt kunnen worden door middel van anesthesie of lokale stimulatie van bepaalde hersendelen.
Tags: bijna-dood ervaring, BOD, near-death-experience
